Thursday, January 24, 2019

Ευχή

ΕΥΧΗ

Πόσες στεριές μ' ένα σκοπό γυρίσαμε μαζί,
Αιώνια ταξιδεύοντας - στιγμές του αποσπερίτη,
Πόσα σημάδια από στιγμές σε κύκλους και σιωπή,
Πορεία με το νοητό που μούδωσες διαβήτη,
(τόσο μακρυά και απρόσμενη στου ονείρου τη γιορτή) .

Καλό τιμόνι να κρατάς σε ρότα αληθινή,
Θυμάσαι; Σε περίμενα - αυλή Πολυτεχνείου,
Καλό τιμόνι σταθερό στου ανέμου τη βροχή,
Ευχή που απλώνεται παντού σα συντροφιά του κρύου,
(Κρυφή πυξίδα νοητή - ανείπωτη ευχή) .

Ιδανική, Ανάλλοιωτη σε κράτησα κι Αγνή,
Τη σκέψη σου για φυλαχτό χτίζοντας τις σιωπές,
που απλώνονταν ολόγυρα και γέμιζ' η ζωή,
Μονάκριβη ολομόναχη στων άστρων τις τροχιές,
(Μονάχη συντροφιά εσύ σχεδόν αληθινή)

© 2006 Γεώργιος Βενετόπουλος
Απαγορεύεται η λογοκλοπή και εννοιοκλοπή όπως και η αντικατάσταση των συλλαβών του ποιηματος από άλλες ομόηχες οποιουδήποτε είδους, από τσαχπίνηδες μέντορες-λογοτεχνες  με πολύ ελεύθερα χέρια και έκδηλα (ψωρίλικα) ένστικτα κοινοκτημοσύνης.