Aυτόματα ρολόγια
Οι στίχοι - γκρίζα σύννεφα στη σκέψη της περνούσαν
θαρρείς πως ήταν η βροχή που έγραφε τα λόγια
διαβατικοί αέρηδες στον χρόνο της φυσούσαν
και οι σταγόνες πέφτανε - αυτόματα ρολόγια.
Οι χειμωνιάτικες μορφές, χαμογελώντας γνέφαν
φωτάκια αναβόσβηναν, πολύχρωμα, στους δρόμους,
τα άνθηρα των γερανιών το χρόνο αντιστρέφαν
ή ήταν η συναίσθηση που άργησε τους νόμους;
Μην έγιναν το πέρασμα στη διάσταση του κρύου
ερήμωσε ο δρόμος τους - δεν γύρισε τον χρόνο,
οι μετρικές γραφές - διάκριτο το άρωμα βιβλίου
η μνήμη του βασίλευε σε βροχισμένο θρόνο.
Περνούσε με το θρόισμα του άνεμου στα φύλλα,
και τον θυμόταν Κυριακές που φεύγανε στ' αστέρια,
με του Γενάρη τη βροχή που χόρευε καμπύλα
σαν της φυσούσε ο βοριάς τα απλωμένα χέρια.
2017/11/25
© G. Venetopoulos, All rights reserved
Οι στίχοι - γκρίζα σύννεφα στη σκέψη της περνούσαν
θαρρείς πως ήταν η βροχή που έγραφε τα λόγια
διαβατικοί αέρηδες στον χρόνο της φυσούσαν
και οι σταγόνες πέφτανε - αυτόματα ρολόγια.
Οι χειμωνιάτικες μορφές, χαμογελώντας γνέφαν
φωτάκια αναβόσβηναν, πολύχρωμα, στους δρόμους,
τα άνθηρα των γερανιών το χρόνο αντιστρέφαν
ή ήταν η συναίσθηση που άργησε τους νόμους;
Μην έγιναν το πέρασμα στη διάσταση του κρύου
ερήμωσε ο δρόμος τους - δεν γύρισε τον χρόνο,
οι μετρικές γραφές - διάκριτο το άρωμα βιβλίου
η μνήμη του βασίλευε σε βροχισμένο θρόνο.
Περνούσε με το θρόισμα του άνεμου στα φύλλα,
και τον θυμόταν Κυριακές που φεύγανε στ' αστέρια,
με του Γενάρη τη βροχή που χόρευε καμπύλα
σαν της φυσούσε ο βοριάς τα απλωμένα χέρια.
2017/11/25
© G. Venetopoulos, All rights reserved
