Στις τρεις Μαρτίου χίλια οχτακόσια εξήντα έξι
οι επαναστάτες Κρητικοί συνάχτηκαν στ' Αρκάδι
πως στη συνείδησή τους είχαν όλοι επιλέξει
να διώξουν τον κατακτητή ή να βρεθούν στον Άδη.
Στου Αρκαδίου την Μονή αθροίστηκαν οι Κρήτες
πολέμησαν ηρωικά για την ελευθερία,
ωσάν αρχαίοι Έλληνες, Βυζαντινοί ακρίτες,
ν' αποτινάξουν τον ζυγό και την Τουρκοκρατία.
Πως δεν νοείται Κρητικός, μηδ' Έλληνας ως δούλος,
της περηφάνειας η γιορτή στα σύννεφ' ανεβαίνει
και συνοδεύει τις ψυχές που φύγαν αυτοβούλως
γιατ' είν' η γη που αγάπησαν με αίμα ποτισμένη.
Το Αρκάδι ανατινάχτηκε και οι πολεμιστές του
εφτάσανε στο άπειρο, υμνούν με τους αγγέλους
σε Ίαμβο, Τροχαϊκό και χρόνους Αναπαίστου
τραγούδια του αγώνα τους και δοξασμένου τέλους.
Κι εκεί γλεντούν! Πως ζήσανε με του σπαθιού τ' ατσάλι
για της πατρίδας την τιμή και την υπερηφάνεια,
με του Διός τους κεραυνούς, χορεύουν πεντοζάλι
και γίνονται αναλαμπές στα Κρητικά ουράνια.
© G. Venetopoulos, All rights reserved
(Ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος)
