Αζιμούθια
Σαν πίνουνε πικρό καφέ, αργά στις τιμονιέρες
- τραβώντας προς τα νότια και τους ανταληγείς -
ο χρόνος ανυψώνεται σ' απρόσιτους αιθέρες,
κι ηλιακής απόκλισης εικόνες χαραυγής.
Σταγόνες του Φθινόπωρου, τριγύρω σιγοβρέχει,
στον χαμηλό ορίζοντα τα σύννεφα περνούν,
σε αζιμούθια αληθή η σκέψη ανατρέχει,
στις γέφυρες των φορτηγών που χρόνια πλοηγούν.
Στ' αλαργινά μια ρήγισσα τους ναυτικούς προσμένει,
του ορίζοντά 'ναι πρόσκληση και του ωκεανού,
σε περιβόλι τ' ουρανού, μ' αστέρια στολισμένη,
στου Ωρίωνα τον ποταμό και στου Ηριδανού.
© 2015-03-23, G. Venetopoulos, All rights reserved
(15/14 syllables Iambic verse)
Σαν πίνουνε πικρό καφέ, αργά στις τιμονιέρες
- τραβώντας προς τα νότια και τους ανταληγείς -
ο χρόνος ανυψώνεται σ' απρόσιτους αιθέρες,
κι ηλιακής απόκλισης εικόνες χαραυγής.
Σταγόνες του Φθινόπωρου, τριγύρω σιγοβρέχει,
στον χαμηλό ορίζοντα τα σύννεφα περνούν,
σε αζιμούθια αληθή η σκέψη ανατρέχει,
στις γέφυρες των φορτηγών που χρόνια πλοηγούν.
Στ' αλαργινά μια ρήγισσα τους ναυτικούς προσμένει,
του ορίζοντά 'ναι πρόσκληση και του ωκεανού,
σε περιβόλι τ' ουρανού, μ' αστέρια στολισμένη,
στου Ωρίωνα τον ποταμό και στου Ηριδανού.
© 2015-03-23, G. Venetopoulos, All rights reserved
(15/14 syllables Iambic verse)
