Ακταιωρός
Στη θάλασσα ξεμάκραιναν, τα σήμαντρα χτυπούσαν,
ο
ήχος έφθινε μακρυά, της στεριανής
γιορτής,
τα
γλαροπούλια έκρωζαν, καθώς ψηλά πετούσαν
Φθινόπωρο
'ταν τ' ουρανού, και έβρεχε στη γής.
Της
καταιγίδας άγγελος, στης άβυσσου το
δρόμο,
απάνω
στροβιλίζονταν, σε ξέφρενο χορό·
δρολάπι
΄ρθε του θάνατου, κι ο πελαγίσιος νόμος
τους
έφερε αλαργινή, μουχρή ακταιωρό.
Τα
κέρινά τους πρόσωπα στης νύχτας την
κορνίζα
εξαυλώθηκαν
αργά στο λιγοστό της φως
σ'
εωθινή 'σως έφτασαν, ακτή μαύρη και
γκρίζα
και
πάλι ίσως γίνανε βροχή και ουρανός.
©
2015-02-03, G. Venetopoulos, All rights reserved
(Alternative
lines of
