Κελαινώ Ι
Καταμεσής του πέλαγου, σε βράχους-ξερονήσια,
ερειπωμένα στέκονται τα πέτρινα καστέλλα
τριγύρω αυτοφυή φυτά και θάμνα θυμαρίσια
γαλάζιες κι άσπρες πινελιές από ακουαρέλα.
Αέρινες χορεύουνε μορφές πάνω στις πέτρες
(εκεί τον Άρη γνώρισε η όμορφη Αλθαία),
σ' οψιδιανούς που σμίλεψαν της φύσης γεωμέτρες,
στο χώμα εθάφτη του θεού η περικεφαλαία.
Νεράιδες, γη και θάλασσα έχουν απεικονίσει
κεντώντας μ' άρρηκτη κλωστή, τους ναύτες κατευθύνουν,
τη ρότα αλλάζουν καραβιών που έχουν εξορμήσει
και στου απείρου την θολή πορεία παρεκκλίνουν.
Καθώς βραδυάζει στο νησί, η Κελαινώ σκεπάζει
με μέλα κι αστροκέντητο, του ουρανού ριχτάρι,
αυτόν που την εζήτησε και τον αρραβωνιάζει
με το βαθύ της θάλασσας, του νου του φυλαχτάρι.
© 2016-07-30, G. Venetopoulos, All rights reserved
(Iambic decapentasyllabic verse)
Καταμεσής του πέλαγου, σε βράχους-ξερονήσια,
ερειπωμένα στέκονται τα πέτρινα καστέλλα
τριγύρω αυτοφυή φυτά και θάμνα θυμαρίσια
γαλάζιες κι άσπρες πινελιές από ακουαρέλα.
Αέρινες χορεύουνε μορφές πάνω στις πέτρες
(εκεί τον Άρη γνώρισε η όμορφη Αλθαία),
σ' οψιδιανούς που σμίλεψαν της φύσης γεωμέτρες,
στο χώμα εθάφτη του θεού η περικεφαλαία.
Νεράιδες, γη και θάλασσα έχουν απεικονίσει
κεντώντας μ' άρρηκτη κλωστή, τους ναύτες κατευθύνουν,
τη ρότα αλλάζουν καραβιών που έχουν εξορμήσει
και στου απείρου την θολή πορεία παρεκκλίνουν.
Καθώς βραδυάζει στο νησί, η Κελαινώ σκεπάζει
με μέλα κι αστροκέντητο, του ουρανού ριχτάρι,
αυτόν που την εζήτησε και τον αρραβωνιάζει
με το βαθύ της θάλασσας, του νου του φυλαχτάρι.
© 2016-07-30, G. Venetopoulos, All rights reserved
(Iambic decapentasyllabic verse)
